ReadyPlanet.com


อยากให้ลูกเชื่อฟังเราเหมือนที่เค้าเชื่อฟังครู
avatar
Admin


อยากให้ลูกเชื่อฟังเราเหมือนที่เค้าเชื่อฟังครู เป็นคำถามยอดฮิตที่คุณครูได้ยินบ่อย ๆ จากผู้ปกครอง มาดูไอเดียเพิ่มเติมจากนักการศึกษาท่านอื่นบ้าง ว่ามีอะไรเพิ่มเติมจากคำตอบที่ครูจอยได้ตอบไปแล้วอีกมั้ย แต่การใช้งานแต่ละบ้านก็ต้องไปปรับให้เข้ากับสไตส์ของลูก ๆ นะคะ ^^

 
หลายบ้านที่ถามมาว่าทำไมลูกถึงเอาแต่ใจตัวเอง อยู่บ้านไม่เชื่อฟัง กินข้าวช้า ต้องคอยบังคับ ดื้อ(มาก). ด้วยวามสงสัยลองไปถามคุณครูกัน ส่วนใหญ่พฤติกรรมของลูกตรงกันข้าว อยู่โรงเรียน เค้าน่ารัก เชื่อฟ...ังครูทุกอย่าง ทานข้าวได้เอง และรวดเร็วเสียด้วย ?? อยากได้เด็กคนนี้กลับมาไว้ที่บ้านล่ะสิ ทีนี้ แต่แล้วคนเป็นพ่อเป็นแม่ก็ต้องอกหัก คราวนี้ลองมาวิเคราะห์กัน ว่าทำไมจึงเป็นเช่นนั้น

** ลูกคุณฉลาดมากพอที่จะรู้ว่าคุณพ่อคุณแม่รักเค้าอยู่เป็นทุน จะดื้อจะซนจะแผลงฤทธิ์อะไร เรียกร้องอะไร ยังไงแล้วคุณก็ยอมอยู่ดี (คุณใจแข็งไม่พอและใจอ่อนตลอด กฏที่ตั้งใจว่าจะเป็นกฏเหล็กเลยไม่เหล็กจริง)
** สังคมโรงเรียน มีกฏเกณฑ์มีระเบียบตั้งแต่ต้นแล้ว เวลาเรียนครูห้ามเล่น ห้ามคุย ห้ามเดิน ทุกคนอยู่ในกฏหมดเลย เพราะใครๆก็อยากให้ครูรักทั้งนั้นแหละ เพราะครูไม่ใช่แม่นะ ที่จะรักลูกแบบไม่มีเงื่อนไข(ถ้าจะพูดว่ารักแบบไม่มีเหตุผลก็คงไม่ผิด). ใครๆก็อย่างให้ครูชม บางทีครูยังมีรางวัลพิเศษอีก มีให้ดาว ให้คะแนน เนื่องจากเด็กนักเรียนมีหลายคน ทุกคนก็แข่งกันน่ารักใหญ่เลย ส่วนที่บ้าน ส่วนใหญ่ไม่มีกฏ กติกา อะไร ไม่ต้องมาช่วงชิงความรัก เพราะคุณรักเค้าแน่นอน เด็กเรียนรู้ได้ค่ะว่าอยู่ที่ไหน อยู่กับใคร ต้องทำตัวอย่างไร

ถ้าคุณพ่อคุณแม่อยากได้ลูกที่น่ารัก เชื่อฟังอย่างใจ ก็อย่างที่เคยให้คำแนะนำไปแล้ว เรื่องการตั้งกฏ เพื่อให้เค้ามีระเบียบวินัยที่บ้าน อย่าปล่อยตามใจ กินข้าวต้องคอยคะยั้นคะยอกัน ให้ลูกต่อรอง กินไปเล่นไป งอแง ไม่มีเหตุผล ใครขัดใจลงไปนอนดิ้น กลางที่สาธารณะ ส่วนมาก ที่เราพลาดคือเราทนเห็นพฤติกรรมเหล่านี้ไม่ได้ มักเขาไปสนองความต้องการลูกแทบจะทันที

อย่างที่บอก เด็กนั้นฉลาดเค้าเรียนรู้ว่า เค้าใช้วิธีเช่นนั้นๆ จัดการคุณได้ ทุกครั้งที่เค้าทำพฤติกรรมเหล่านั้น เค้าเรียกความสนใจได้ คุณยอม มันเลยเป็นพฤติกรรมที่คุณเฝ้าสงสัยว่าทำไมเค้าดื้อกับที่บ้านแต่น่ารักกับครู จนบางครั้งเราคนพ่อแม่ ไปแอบดูลูกที่โรงเรียน(ตอนเข้าเรียนวันแรกๆ). เราจะเห็นครูเพิกเฉยกับลูกเราเวลาลูกเราร้องกลับบ้านๆ ส่วนใหญ่พ่อแม่ทนไม่ไหวหรอก รับลูกกลับทันที เพราะสงสาร แต่พ่อแม่บางคนใจแข็ง ถ้าเราช่างสังเกตุสักนิดจะเห็นว่า เด็กจะร้องกันสองสามวัน พอรู้ว่าจะต้องอยู่ที่นี่ เค้าจะเลิกร้อง เพราะการทำพฤติกรรมเหล่านั้น ไม่ได้ผลที่โรงเรียน

ลองคุมกฏของพ่อแม่ให้ดีๆ ค่ะ อย่าปล่อยให้เอาแต่ใจ อย่าทำให้เค้าเชื่อว่ามันจะใช้ได้เสมอๆ ชื่นชมให้ดาวสะสมความดีกับลูก เพื่อแลกกับรางวัลหรือสิ่งที่ลูกอยากได้ ไม่ใช่ร้องไห้แล้วได้เลย ความจริงการเลี้ยงลูกไม่มีใครเก่ง ต้องปรับไปปรับมา วิธีของคนอื่นอาจไม่เหมาะกับลูกเราเป๊ะๆ แต่ต้องหาว่าสำหรับลูกเราแล้ว ต้องแผนไหน   ลองดูนะคะ  บ้านใดประสบความสำเร็จเป็นที่พอใจอย่างไร  เล่าสู่กันฟังบ้างนะคะ  ^^



ผู้ตั้งกระทู้ Admin :: วันที่ลงประกาศ 2013-06-28 00:04:52 IP : 124.120.187.43


แสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็น *
ผู้แสดงความคิดเห็น  *
อีเมล *
ไม่ต้องการให้แสดงอีเมล



Copyright © 2010 All Rights Reserved.