ตัวหนูนี้..ก็มีดีเหมือนกัน

โดย: ภาวดี

คนเราแต่ละคนไม่ว่าจะเหมือนกันแค่ไหน ย่อมมีสิ่งที่แตกต่างกันบ้างไม่มากก็น้อย นี่คือความจริงที่ต้องยอมรับ และถ้ายอมรับได้เราก็จะอยู่ในโลกใบนี้ได้อย่างมีความสุขสมตัว ซึ่งสิ่งนี้เองมังคะ ที่เป็นความหวังอันแท้จริงที่พ่อแม่มีต่อลูก
สิ่งที่เราจะคุยกันนี้หมายถึง การเห็นคุณค่าในตัวเอง ที่แตกต่างจากคนอื่นๆ หรือที่ฝรั่งเขาเรียกว่า Self-esteem และให้ความสำคัญหนักหนา ขนาดตั้งสถาบันขึ้นศึกษาเรื่องนี้โดยเฉพาะ นัยว่า Self-esteem หรือ การเห็นคุณค่าในตัวเอง นี้ เป็นส่วนสำคัญในการสร้างพื้นฐานทางอารมณ์ที่ดี และเป็นหลักยึดให้เด็กๆเติบโตชนิดที่ว่างอกงามทีเดียว และเป็นล้อหนึ่งของพาหนะที่จะนำไปสู่ความสำเร็จในชีวิต

การเห็นคุณค่าของตัวเอง..คืออย่างนี้
* มีความรู้สึกที่ดีๆกับตัวเอง
* เชื่อว่าตัวเองเป็นคนที่มีค่าคนหนึ่ง
* ยอมรับในความเป็นตัวของตัวเอง ไม่ว่าจะเป็นหูด หรืออะไรอื่นทั้งหมดที่ประกอบเป็นตัวเรา
* รู้ว่าตัวเองมีที่มาที่ไปบนโลกใบนี้ เช่นรู้ว่าตัวเองเป็นคนๆหนึ่งในครอบครัว มีสังคมของตัวเอง เป็นต้น
*เชื่อมั่นในอนาคตของตัวเอง มีจุดหมาย
*เชื่อว่าตนสามารถจะลองทำสิ่งใหม่ๆ และจะประสบความสำเร็จได้
ทุกสิ่งทุกอย่างย่อมเริ่มที่บ้าน ความรู้สึกเห็นคุณค่าในตัวเองก็ถูกหล่อหลอมขึ้นจากบ้าน โดยมีพ่อแม่คอยแต่งเติมให้ออกมาเป็นรูปเป็นร่างที่สวยงาม ด้วยกระบวนการเหล่านี้นี่เอง
* แสดงความรักกับลูกเสมอ ด้วยสัมผัสที่อ่อนโยน เช่น กอด บีบนวด ยิ้มหัว และดึงแกเข้ามาหาทั้งที่คุณกำลังยุ่งก็พยายามอย่าทำหน้าเบื่อ ถอนหายใจนะคะ ทำให้แกเห็นว่าเราดีใจที่แกเข้ามา แต่ถ้าตอนไหนยุ่งหรือเหนื่อยจริงๆ ก็บอกให้แกเข้าใจด้วยท่าทีอ่อนโยน ใจเย็น
* ใช้เวลาอยู่กับลูกบ่อยๆ ฟังลูกคุย ดูแกทำโน่นทำนี่ และอาจเล่นสนุกกับแกบ้างบางครั้ง เพราะเด็กๆจะมั่นใจ เมื่อมีพ่อแม่หรือคนที่แกรักให้ความสนใจ คอยให้กำลังใจ นับเป็นประสบการณ์ร่วมของครอบครัว ที่สร้างความมั่นคงทางใจให้ลูกได้อย่างหนึ่ง
* สนับสนุนให้ลูกลองทำสิ่งใหม่ๆ อะไรที่ลูกไม่รู้จักหรือทำไม่เป็นก็ทำให้แกดูเป็นตัวอย่างก่อน แล้วคอยสังเกตการณ์ด้วยความเชื่อมั่นในความพยายามของเจ้าตัวเล็ก
* ฝึกทักษะการเข้าสังคม เมื่อเด็กๆต้องออกไปพบเพื่อนใหม่ ค่อยๆสอนไปว่าเวลาทักเพื่อนเขาทำยังไง จะขอเล่นด้วยเขาพูดแบบไหน จะถามครูต้องทำอะไรก่อน ทำนองนี้
* ช่วยลูกแก้ปัญหาแสนยากsที่เกินตัวเด็กๆไป เอาแบบแนะแนวนะคะ แกจะได้ไม่ท้อเสียก่อน
* ให้ทำอะไรเองบ้าง เด็กๆรุ่นนี้ชอบที่จะทำอะไรเอง ปล่อยให้เด็กๆได้ตัดสินใจเองบ้าง เพื่อแกจะได้รู้สึกว่ามีส่วนจัดการกับชีวิตของตัวเอง ไม่มีใครมาคอยบังคับ แกจะเชื่อมั่นในตัวเองขึ้นมาส่วนหนึ่งค่ะ
* เปิดโอกาสให้มีส่วนร่วมในบ้าน มอบหมายงานบ้านเล็กๆน้อยให้แกสักอย่างสองอย่าง
* แลกเปลี่ยนความรู้สึก ไม่ว่าลูกจะดีใจ เสียใจ หรือผิดหวัง ลูกจะได้มั่นใจว่าไม่ได้เผชิญปัญหาอย่างโดดเดี่ยว

ข้อสำคัญเรื่องคุณค่า
* ชมให้เป็นจึงมีความหมาย เด็กๆเขารู้ค่ะว่าสิ่งที่เขาทำน่ะดีหรือไม่ดี แค่ไหน ถ้าชมไปซะหมดแกก็จะรู้สึกว่าพ่อแม่กำลังผลักดันแกอยู่ และไม่ได้หวังอะไรในตัวแกเลย หรือหนักกว่านั้น แกอาจมองว่าคุณไม่รู้ว่าอะไรดีจริง คำชมต่างๆก็จะไร้ความหมายไปโดยปริยาย
* ไม่ยัดเยียด ปล่อยเถอะค่ะ ให้แกเลือกเองว่าจะทำอะไรเวลาไหน นอกจากได้คิดตัดสินใจทำสิ่งที่ชอบแล้ว เด็กๆยังหาอะไรทำเพลินๆเวลาอยู่คนเดียว โดยไม่ต้องมานั่งแกร่วได้อีกด้วย
* สำเร็จทีละขั้น การเห็นคุณค่าในตัวเองนำมาซึ่งความเชื่อมั่น ความเชื่อมั่นนำไปสู่ความสำเร็จ ในทางกลับกัน ความสำเร็จทำให้เกิดความเชื่อมั่นและเห็นค่าในตัวเองเช่นกัน

ถึงบรรทัดสุดท้าย ถ้าถามตัวเองว่าพร้อมหรือยัง เชื่อว่าพ่อแม่ทั้งหลายคงตอบรับเป็นเสียงเดียวกัน ที่จะคอยป้อนเชื้อเพลิงแห่งความรัก เข้าใจ และอดทน ให้ลูกๆเดินไปสู่ความสำเร็จด้วยความที่รู้สึกที่ดีต่อตัวเองเต็มเปี่ยม

จาก: