โดย: มนมาตา

ใครๆก็ภาวนาขอให้ลูกฉลาดกันทั้งนั้น แต่ฉลาดมากไปก็เป็นทุกข์... รู้กันดีว่า การมีลูกฉลาดล้ำเลิศนั้น ไม่ใช่เรื่องสนุกเสียที เดียว จะเลี้ยงดูอย่างไร ที่สามารถรักษาคุณสมบัติพิเศษอันเขาได้มาตามธรรมชาตินั้น ให้ติดตัวไปได้ตลอดรอดฝั่ง โดยเขายังใช้ชีวิตที่เป็นสุขได้เช่นเดียวกับเด็กธรรมดาสามัญ

เดวิด เบียร์ด นักจิตวิทยาชาวอเมริกันซึ่งเป็นครูสอนเด็กพิเศษด้วย ให้คำแนะนำไว้ในเว็บไซต์ mom.comว่า

ปฏิบัติต่อลูกอย่างเด็กธรรมดาทั่วไป ให้ความรัก ความใส่ใจแต่ต้องมี วินัยและความรับผิดชอบ ไม่ใช่เทิดทูนยกย่องเสียจนไม่เป็นเด็กเทวดา

รักษาความคงเส้นคงวาของระบบระเบียบต่างๆที่ควรมีในครอบครัวให้สม่ำเสมอ อย่า ปล่อยไปตามอารมณ์ ไม่ว่าอารมณ์เราหรืออารมณ์ลูก

จัดเวลาพิเศษที่อยู่กับลูกเป็นการเฉพาะ ได้พูดได้คุย ดูแลอารมณ์ความรู้สึก ฟังความ ต้องการของเขา

ไม่ตัดโอกาสคิด หรือรำคาญคำถามที่เขาจะถามบ่อยๆ ไม่จำเป็นที่เราจะต้องตอบทุก คำถาม แต่กระตุ้นให้เขายังคิดต่อ ค้นคว้าต่อ พ่อแม่ไม่จำเป็นจะต้องรู้ทุกเรื่อง แต่ถ้า เรื่องใดไม่รู้ก็ต้องช่วยเขาคิดว่าเขาจะไปหาคำตอบที่ไหนได้บ้าง

การกระตุ้น กับ การผลักดัน นั้นไม่เหมือนกัน กระตุ้นคือ พาไปดู ชวนคิด ชวนเข้า ห้องสมุด ฯลฯ แต่ผลักดันคือ การลุ้น เร่งรัด กวดขันให้เด็กทำ ซึ่งเด็กอาจจะรู้สึกอึดอัด ไม่อยากทำก็ได้

เป็นมิตรกับลูก มีกิจกรรมทำด้วยกัน เพื่อความเพลิดเพลิน มีงานอดิเรกที่ทำด้วยกัน

ถ้าลูกทำอะไรที่ไม่เหมือนใครก็ไม่หัวเราะเยาะ หรือเอามาเล่าเป็นเรื่องขบขัน จน ลูกอับอาย

ไม่วางกำหนดการ จัดตารางมากจนเกินไป จนลูกไม่มีความสุขแบบเด็กๆ

เคารพความรู้และความคิดของเด็ก

ให้เขาได้เรียนรู้การแบ่งปัน การเอาใจเขามาใส่ใจเรา ให้เขาได้เล่นกับเพื่อน ทั่วๆไป ไม่ใช่แบ่งแยกลูกไว้ต่างหาก ลูกของคุณ"ฉลาดล้ำ"หรือเปล่าคะ ถ้าไม่..สบายใจได้เลยว่า อย่างน้อยแกมีโอกาสหา ความสุขได้ง่ายกว่าเยอะ


จาก: นิตยสาร Life & Family