พญ.จารุวรรณ กิตติโศภิษฐ์ กุมารแพทย์ด้านพัฒนาการและพฤติกรรมเด็ก ได้แนะนำว่า พัฒนาการเด็กแรกเกิดถึงวัย 3 ขวบ มีความสำคัญมาก เนื่องจากสมองมีความเจริญเติบโตอย่างรวดเร็ว เด็กควรได้รับการเรียนรู้และส่งเสริมอย่างรอบด้าน ผ่านระบบประสาทเคลื่อนไหวทั้ง 5 ด้าน ได้แก่ รูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส รวมทั้งพัฒนาการของหูชั้นในด้านการทรงตัว ทำให้เด็กเล็กๆ ชอบที่จะเล่นโยกเยก แต่เด็กวัยนี้ยังมีการพัฒนาด้านสายตาไม่เต็มที่ ดังนั้น การส่งเสริมพัฒนาการต่างๆ ผ่านระบบประสาทสัมผัสทั้ง 5 จึงเป็นสิ่งสำคัญที่จะช่วยสื่อสารให้เด็กได้รับความรักความอบอุ่นจากพ่อแม่ เช่น การสัมผัสและโอบกอด

คุณหมอจารุวรรณ ยังบอกอีกว่า วัยขวบปีแรกเด็กยังมีพฤติกรรมเลียน แบบท่าทาง ซึ่งทำให้เด็กเริ่มสนใจและเริ่มที่จะจดจำหน้าพ่อแม่หรือคนใกล้ตัว ในวัย 2 ขวบ เด็กจะเริ่มมีการพัฒนาด้านการสื่อสารภาษา เพื่อบอกความต้อง การต่างๆ ดังนั้น ช่วง 3 ขวบปีแรกจึงไม่ควรให้เด็กเล็กดูโทรทัศน์ เนื่องจากจะเป็นผลลบต่อพัฒนาการและเป็นการสื่อสารทางเดียวที่ไม่มีปฏิสัมพันธ์ ตอบโต้ ทำให้เด็กไม่เกิดการพัฒนาทั้งทักษะ ภาษา หรือสังคม การส่งเสริมพัฒนาการด้านนี้ให้กับลูกน้อยทำ ได้ด้วยการเล่นกับคนใกล้ชิด เป็นการเล่นเพื่อสนุกไม่ใช่การสอนสั่ง หรือห้าม และผู้ใหญ่ ไม่ควรเอาตัวเป็นที่ตั้ง คาดหวังล่วงหน้าให้ เด็กมีพฤติกรรมเป็นไปตามความต้องการ แต่ควรเป็นการเล่นตามความสนใจของเด็ก เล่นเพื่อสนุกให้เกิดการพัฒนาอย่างรอบด้าน

ด้าน ดร.พัฒนา ชัชพงษ์ ประธานกรรมการบริหารหลักสูตรการศึกษาปฐมวัย คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ กล่าวว่า เด็กในวัย 3-6 ขวบเป็นวัยที่เริ่มเรียนรู้โลกและภาษาเด่นชัดมาก ความคิดสร้างสรรค์ของเด็กจะเป็นอย่างไรในอนาคต อยู่ที่การส่งเสริมเลี้ยงดูในช่วงเวลานี้เป็นสำคัญ พ่อแม่ควรส่งเสริมพัฒนาการหลายด้านไปพร้อมๆกัน เช่น อาหาร สังคม การเล่นดนตรี หรือการอ่าน เด็กไม่จำเป็นต้องมีของเล่นราคาแพง แต่พ่อแม่สามารถใช้สิ่งของที่อยู่ในบ้านเป็นของเล่นได้ ในส่วนของดนตรีไม่จำเป็นต้องเปิดเพลงให้ฟังเท่านั้น การเคาะจังหวะ เช่น ตบมือ เคาะไม้หรือดนตรีล้วนๆ ที่ไม่มีเนื้อร้อง จะทำให้เด็กได้เรียนรู้จังหวะ นอกจากนี้ การอ่านนิทานให้ลูกฟังจะต้องมีเสียงสูงเสียงต่ำมีจังหวะ เด็กจะจดจำนิทานเรื่องนั้นมากกว่าการเล่านิทานที่เสียงราบเรียบ นิทานทำให้เด็กมีจินตนาการและถ้ามีเนื้อหาดีๆจะเป็นการปลูกฝังให้เด็กอยากทำความดี