ตอนที่แม่ไม่ทันนึกว่าหนูดูอยู่ หนูเห็นแม่เอาเศษอาหารไปให้แมวกิน แล้วหนูก็รู้ว่าเราควรเมตตาต่อสัตว์

ตอนที่พ่อไม่ทันนึกว่าหนูดูอยู่ หนูเห็นพ่อล้างจาน แล้วหนูก็รู้ว่าเราควรต้องทำความสะอาดสิ่งของหลังจากใช้แล้ว

ตอนที่ยายไม่ทันนึกว่าหนูดูอยู่ หนูเห็นยายทำอาหารไปให้เพื่อนที่ป่วย แล้วหนูก็รู้ว่าเราทุกคนต้องคอยดูแลกันและกัน

ตอนที่น้าไม่ทันนึกว่าหนูดูอยู่ หนูเห็นน้าช่วยลุงยกของ แล้วหนูก็รู้ว่าเราทุกคนต้องช่วยเหลือเกื้อกูลกัน

ตอนที่พ่อไม่ทันนึกว่าหนูดูอยู่ หนูเห็นพ่อเก็บปากกาที่ปู่ให้มาอย่างดี แล้วหนูก็รู้ว่าเราต้องดูแลรักษาสิ่งที่เราได้รับมา

ตอนที่อาไม่ทันนึกหนูดูอยู่ หนูเห็นอาพูดกับย่าด้วยความนอบน้อม แล้วหนูก็รู้ว่าเราต้องเคารพผู้ใหญ่  

ตอนที่แม่ไม่ทันนึกว่าหนูดูอยู่  หนูเห็นแม่แบ่งมะม่วงในสวนให้เพื่อนบ้าน  แล้วหนูก็รู้ว่าเราต้องเอื้อเฟื้อแบ่งปันกัน 

************************************************************************************************************************************

ตอนที่อาไม่ทันนึกว่าหนูดูอยู่ หนูเห็นอาแกล้งยื่นขาออกไปขวางทางขณะที่พี่เดินเข้ามา แล้วหนูก็รู้ว่าเราสามารถหาความสำราญใจได้จากการทำให้ผู้อื่นพลาดท่า

ตอนที่แม่ไม่ทันนึกว่าหนูฟังอยู่ หนูได้ยินแม่พูดถึงเพื่อบ้านทีไรก็ค่อนแคะกระแนะกระแหน แล้วหนูก็รู้ว่าเวลาเราพูดถึงคนอื่นเราจะพูดในแง่ลบ

ตอนที่พ่อไม่ทันนึกว่าหนูดูอยู่ หนูเห็นพ่อแกะถุงใส่ถ้วยที่ซื้อมาใหม่แล้ววางถุงทิ้งไว้ หยิบถ้วยไป แล้วหนูก็รู้ว่าเวลาทำอะไรให้เอาสะดวกเข้าว่า

ตอนที่ลุงไม่ทันนึกว่าหนูดูอยู่ หนูเห็นลุงหยิบปากกาบนโต๊ะในร้านอาหารติดมือไปใช้ที่บ้าน แล้วหนูก็รู้ว่าเราสามารถหยิบฉวยสิ่งที่ต้องการไปเป็นของตัวเองได้

ตอนที่ย่าไม่ทันนึกว่าหนูดูอยู่ หนูเห็นย่าพูดกับคนใช้ด้วยกิริยาหยาบคาย ปฏิบัติกับเขาราวกับไม่ใช่คน (ถึงแม้จะพูดกับหนูอย่างไพเราะอ่อนโยนก็ตาม) แล้วหนูก็รู้ว่าคนเราสามารถพูดกัยปฏิบัติต่อกันโดยไม่ต้องคำนึงถึงอีกฝ่าย

ตอนที่ตาไม่ทันนึกว่าหนูดูอยู่ หนูเห็นตาเรียกคนใช้หยิบเงาะที่ตาทำหล่นตรงแทบเท้ามาให้ แล้วหนูก็รู้ว่าคนเราสามารถให้คนอื่นทำสิ่งที่เราทำเองได้ง่าย ๆ แทนได้

ตอนที่พ่อไม่ทันนึกว่าหนูดูอยู่ หนูเห็นพ่อเลี้ยวรถตรงทางที่ห้ามเลี้ยวแล้วหนูก็รู้ว่าคนเราสามารถฝ่าฝืนกฎระเบียบของสังคมเพื่อความสะดวกส่วนตัวได้

…ทุกสิ่งที่เด็กประสบพบเห็น ล้วนเป็นต้นแบบ พิมพ์รอยประทับลงในตัวเขา… สิ่งเล็ก ๆ ที่เราไม่ทันนึก  แต่กลับเป็นจุดเล็ก ๆ ที่เราได้ปลูกฝังลงในพฤติกรรมของน้องอย่างไม่ควรละเลย

By: ครูจอย  อ้างอิงจาก เอกสารสัมมนาโรงเรียนอนุบาล